Τίποτα δεν άλλαξε

Τα βραβεία, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν όπως καταλαβαίνουμε όλοι στις μπλογκογειτονιές. Έτσι λοιπόν,μετά απο απαίτηση χιλιάδων αναγνωστών, αποφάσισαμε να παραλάβουμε τα βραβεία αυτά από…δυο! Δηλαδή, από τη Μαριλένα απο το marilenas spot of art , αλλά και τη -δεν έχω ιδέα το όνομα οπότε Μαρία, Κατερίνα, Σοφία ή όπως λέγετε αυτη η υπέροχη κοπέλα- απο το πότε-πότε την Κυριακή
Την παραλαβή βέβαια, θέλετε δεν θέλετε, δεν θα την κάνω μόνη μου μιας και μοιράζομαι την στέγη τούτη με τον υπεργαμάτο κτλ κτλ κτλ tomarys, που σε αντίθεση με εμένα που ούτε τα συμπαθώ, αλλά ούτε τα απεχθάνομαι, νομίζω μισεί αυτά τα βραβεία περισσότερο και απο τον φίλο του τον Τάκα. Αλλά εδώ που τα λέμε, ποιος τον ρώτησε? Το αποφάσισα, το ανακοίνωσα και τώρα ήρθε η στιγμή να ανταμώσουμε και διαδικτυακά, κατά κάποιον τρόπο τουλάχιστον.

nikoletakr.

Τα βραβεία στην μπλογκόσφαιρα είναι σαν τον μαύρο θάνατο το μεσαίωνα, μόνο αυξάνονται και πληθύνονται. Γενικά όπως προείπε και η έτερη συντάκτρια και ιδιοκτήτρια της στέγης ετούτης νομίζω ότι τα μισώ και τα απαιχθάνομαι αλλά δε μπορώ ποτέ να αρνηθώ να παραλάβω ένα καθώς πρέπει να θρέψω το υπερεγώ μου (δεν έχει σημασία αν το παραδώσατε στη nikoletakr είναι και δικό μου θέλετε δεν θέλετε). Ακολούθως θέλω να ευχαριστήσω τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, το θείο μου στην Αμερική, τη γιαγιά μου, τη σύντροφο μου και το γάτο μου για τη βοήθεια που μου έχουν προσφέρει και κατακτάω βραβεία με μισή ανάρτηση (καλά πόσο γαμάτος είμαι????? -ρητορική ερώτηση-).

tomarys.

Ας δούμε τις ερωτήσεις της Μαριλένας…

Έχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε το όνομα του blog σας;

nikoletakr:

Μια και δυο? εμένα αγάπη μου με εκφράζουν πολλά, κάθε χρόνο αν δεν φτιάχνω και ένα καινούριο μπλογκ κάτι θα μου πάει στραβά, δεν μπορεί. (βλέπε  blah blah -2 φορές-, little me and little you, small pleasures, νομίζω αυτό είναι το επόμενο. Αν μου διαφεύγει κάποιο συγχώρα με,ένα μυαλό το ‘χω)

tomarys:

Δε νομίζω ότι μου πέφτει λόγος εδώ που ήρθα (αν και τα σπάει το όνομα) αλλά αν ποτέ αλλάξει το «άνδρο του tomarys» είναι ένα εκφραστικό όνομα!

Πόσο έχει αλλάξει η κάθε σας μέρα από τότε που πατήσατε για πρώτη φορά το πλήκτρο Δημοσίευση;

nikoletakr:

Όχι ιδιαίτερα. Μάλλον καθόλου. Ίσως πάλι λίγο, εκείνες τις ώρες που απλά γκρινιάζω για το πότε επιτέλους θα γράψω κάτι. Ναι, μάλλον αυτή είναι μία από τις αλλαγές.

tomarys:

Δεν το έχω πατήσει και πολλές φορές ακόμα το πλήκτρο αλλά σε λίγο καιρό θα νιώθω μόνο περηφάνια που σας μοιράζω τη σοφία μου!

Όταν δεν έχετε έμπνευση, που καταφεύγετε για να την βρείτε και να αλλάξει η διάθεση σας;

nikoletakr:

Χμμ…Στους γύρω μου? όλο και κάποια αφορμή θα μου δώσουν, δεν μπορεί. Αν πάλι όχι, μπορώ να περιμένω φαντάζομαι..

tomarys:

Απλά περιμένω, δεν είναι σοφό να μιλάς αν δεν έχεις κάτι να πεις. Και η σοφία είναι ένα από τα 3658 προτερήματα μου, δεν γίνεται να την προδώσω!

Έχετε σκεφτεί να ασχοληθείτε επαγγελματικά με το blogging;

nikoletakr:

Κοίτα να δεις, η απάντηση είναι πως όχι. Αλλά αν το έκανα τόσο καλά, και μπορούσα, και ήμουν συνεπής και έβρισκα την ευκαιρία να βγάλω και κανένα χαρτζιλίκι, δεν θα σου πω ψέματα, θα το έκανα με χαρά.

tomarys:

Όχι, έχει σκεφτεί το blogging ποτέ να ασχοληθεί επαγγελματικά μαζί μου?

Τώρα κακά τα ψέματα αν αναγνωριστεί το υπερμεγέθης ταλέντο μου και μπορώ να βγάζω μερικά εκατομμύρια ευρά το χρόνο δεν θα έλεγα όχι.

Ποια είναι η γνώμη σας για τους Έλληνες bloggers σε σχέση με τους ξένους; 

nikoletakr:

Δεν έχω ιδιαίτερη γνώμη γιατί κυρίως γνωρίζω καλά την μια μόνο πλευρά.

tomarys:

Εδώ ακόμα δεν έχω γνωρίσει τους Έλληνες θα έχω άποψη και για τους ξένους? Αλλά στους πρώτους ανήκω εγώ οπότε θα είμαστε σίγουρα καλύτεροι!

Πόσο γεμάτη είναι η μέρα σας; Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;

nikoletakr:

Υπάρχουν οι μέρες που δεν προλαβαίνω να πεθάνω που λένε, υπάρχουν κι εκείνες πάλι που κάθομαι στον καναπέ ατελείωτες ώρες και λέω συνέχεια δεν προλαβαίνω να κάνω αυτό, εκείνο, το άλλο. Αυτές οι μέρες είναι συνήθως εκείνες κοντά στην εξεταστική, δίπλα σε ένα βιβλίο, αγκαλιά με ένα γάτο, κοιτάζοντας το κενό. Στον ελεύθερο χρόνο, βλέπω σειρές, πολλές σειρές, καμιαααα φορά ίσως κάποιο σινεμά, βιβλίο κυρίως το βράδυ πριν κοιμηθώ, και καμιά βόλτα με την φίλη μου τον Μήτσο τελευταία.

tomarys:

Η μέρα μου χωρίζεται σε δύο μέρη συνήθως, τη δουλειά και τη δουλειά από το σπίτι. Στον «ελεύθερο χρόνο μου» προσπαθώ να αφιερωθώ στην οικογένεια που τώρα προσπαθώ να ξεκινήσω και να κάνω το κορίτσι, γυναίκα, αγάπη μου όσο πιο ευτυχισμένη μπορώ!!!!!!!!!

Σε ένα όνειρο που θα ταξιδεύατε; Σε ποια χώρα θα ήσαστε και τι θα θέλατε να κάνετε;

nikoletakr:

Σε ένα όνειρο, θα είχα αμέτρητα λεφτά, θα εξασφάλιζα φίλους, αγαπημένους, συγγενείς, και μετά θα έπαιρνα το αμάξι (όχι εγώ γιατί τελευταία κυκλοφορεί η φήμη ότι δεν θα γίνω καλή οδηγός, οπότε ως συνοδηγός), και θα γυρνούσα όπου βάζει ο νους!

tomarys:

Σε ένα όνειρο θα έπαιρνα τα αγαπημένα μου πρόσωπα μαζί, θα πεταγόμουνα μέχρι τις Μαλβίδες και θα προσπαθούσα να μην ξυπνήσω!

Το ποτήρι το βλέπετε μισοάδειο ή μισογεμάτο;

nikoletakr:

Μισοάδειο φυσικά! Μην κοροϊδευόμαστε.

tomarys:

Είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος, σε σημείο να με λένε ουτοπικό, οπότε το βλέπω ξεχειλισμένο!

Διαλέξτε: ελληνική, μεξικάνικη, ή ασιάτικη κουζίνα;

nikoletakr:

Ιταλική παίζει? Μακαρόνια, μακαρόνια, μακαρόνια!!!!

tomarys:

Πιτόγυρα!!!!!!!!!!

Αγαπημένο σας στυλ διακόσμησης;

nikoletakr:

Πολλά και διάφορα. Ιδανικά, θα ήθελα να έχω μια πολυκατοικία, με διαμερίσματα, ώστε το κάθε ένα να το έχω διαφορετικό και να πηγαινοέρχομαι.

tomarys:

Έλα τώρα μην κοροϊδευόμαστε, είμαι παντρεμένος, ποιος θα πίστευε ότι μου πέφτει και λόγος σε τέτοια κομμάτια!

και συνεχίζουμε με τις ερωτήσεις από το πότε-πότε την Κυριακή..

Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη ‘τελετουργία’ όταν γράφεις στο blog? Κάθεσαι, δηλαδή, κάπου συγκεκριμένα, έχεις κανένα ποτηράκι κρασί δίπλα σου ή όπου σε βρει η έμπνευση?

nikoletakr:

Σίγουρα το δεύτερο. Αν και τώρα που το ανέφερες και το πρώτο φαντάζει αρκετά δελεαστικό στα μάτια μου.

tomarys:

Κάθομαι κάπου συγκεκριμένα γιατί έχω μόνο έναν υπολογιστή, μετράει για τελετουργία?

Που θα ήθελες να είσαι σε 5 χρόνια από τώρα?

nikoletakr:

Texas φυσικά!!

tomarys:

Texas of course!!!!

Εάν μπορούσες για μία μέρα να έχεις μία υπερδύναμη, ποια θα διάλεγες και τι θα έκανες με αυτή?

nikoletakr:

Να είχα την δυνατότητα να βοηθήσω όσους αγαπάω με οποιονδήποτε τρόπο για να μπορώ να τους βλέπω να χαμογελάνε.

tomarys:

Να γινόμουν για μία μέρα Μίδας. Αναμφίβολα θα έλυνα τα οικονομικά προβλήματα εμένα και των γύρω μου. Δεν είμαι ρομαντικός σε αυτό μια μέρα είναι θα περάσει….

Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή μέσα στην μέρα σου?

nikoletakr:

Η καλύτερη γύρω στις 5 την Δευτέρα-Τρίτη, στις 6 την Τετάρτη, στις 7-8 Πέμπτη και αν είμαι τυχερή και Παρασκευή. Όλα προσεγγιστικά πάντα.
Και η χειρότερη στις 1 το βράδυ που πρέπει να κοιμηθούμε!!

tomarys:

Γύρω στις 8 το πρωί η χειρότερη που πρέπει να σηκωθώ και να πάω να βασανιστώ, για τις καλύτερες διαβάστε από πάνω!

Σε ποια μέρη σου αρέσει να συχνάζεις?

nikoletakr:

Σε καμιά μπυραρία με ωραία ροκ μουσική, πράγμα που έχω σκοπό να το καθιερώσω στο διάστημα που ακολουθεί. Πρώτα θα τις δοκιμάσω όλες, και μετά θα πάρω πόδι απο το μαγαζί, θα ακολουθήσουν τα κοκτέιλ.

tomarys:

Όπως είπα και σε κάποια προηγούμενη ερώτηση σε μερικά πράγματα δε νομίζω ότι μου πέφτει λόγος….

Τί είναι αυτό που αγαπάς στον χώρο του blog?

nikoletakr:

Το ότι μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα.

tomarys:

ΕΓΩ!

Τί είναι αυτό που μισείς στον χώρο του blog?

nikoletakr:

Εκείνους που γίνονται εμμονικοί με τη λογοκλοπή. Όχι ότι μου αρέσει να συμβαίνει, αλλά δεν μπορώ και τον παροξυσμό μερικών.

tomarys:

Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα και τη σπάνε σε εμένα που πραγματικά τα ξέρω!!

Ποιο είναι το φαγητό που σου αρέσει να μαγειρεύεις όταν καλείς φίλους?

nikoletakr:

Μια φορά έκανα τραπέζι, το οποίο περιελάμβανε κεφτεδάκια σε καπ-κεικ, κοτόπιτα με τυρί κρέμα και μοσχαράκι κοκκινιστό με ταλιατέλες. Για το κάτι ψήνεται έτοιμη είμαι!

tomarys:

Ομολογουμένως κάνω τις καλύτερες παραγγελίες που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί κάποιος!

Τι έχεις πάντα μαζί σου στην τσάντα σου?

nikoletakr:

Συνήθως ξεχνάω να βάλω ακόμα και λεφτά. Διακοσμητική την έχω.

tomarys:

Δε νομίζω ότι προοριζόταν για μένα αυτή η ερώτηση.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα και το μεγαλύτερο ελάττωμά σου?

nikoletakr:

Προτερήματα υπάρχουν πολλά, αλλά αν πρέπει να διαλέξω, είναι η ειλικρίνεια. Ελάττωμα πάλι, ψάχνοντας, και με δυσκολία, είναι το ότι είμαι αναβλητική σε σημείο αηδίας κάποιες φορές.

tomarys:

Το μεγαλύτερο από τα 3658 προτερήματα μου είναι ότι δεν έχω ελαττώματα!

 

Και επειδή,όπως πολύ σωστά είπε και ο tommarys κάπως πρέπει να θρέψουμε και το υπερεγώ του,το βραβείο αυτό,αποφάσισαμε να μην το μοιράσουμε σε κανέναν!