Breafing.

Το κακό έχει παραγίνει. Τι άλλο να εννοούμε; 3ο κείμενο εν έτη 2017, κάτι δεν πάει καλά με την ασυνέπεια μας. Σας λείψαμε, εντάξει κι εμάς μας λείψατε ας πούμε, κι επειδή δεν υπάρχουν κατάλληλες λέξεις για να το ξεκινήσουμε, ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό. Ναι λοιπόν, είμαστε εδώ, για ακόμη μια φορά να σας πούμε τα νέα μας! Κανονικά βέβαια, αυτό το κείμενο θα έπρεπε να είναι γεμάτο θετική ενέργεια,ξέρετε τώρα,

αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε καθόλου από δαύτη! Το tamaraky είναι εδώ, δυνατό, και εξαντλεί την ενέργεια μας σταθερά και καθημερινά!

Ας αρχίσουμε ανάποδα, το τέλος της ημέρας βρίσκει το μικρό tomaraky παρέα με τα όρνεα να χορεύουν πάνω από τα απομεινάρια της υπόλοιπης φαμίλιας που όσο διασκεδαστικό και αν ακούγεται, σίγουρα δεν είναι!

Το ενός έτους πλέον καμάρι μας. με τα ξανθά μαλλιά, μπλέ μάτια και τις περίπου 100 μελανιές που απαρτίζουν το κορμί του, είναι κατά γενική ομολογία το ζωηρότερο παιδί της γειτονιάς, πιθανότατα του χωριού, και κατά την άποψη των γονέων του, και του νομού. Είναι αυτός που στην βόλτα του ακούγεται 2 τετράγωνα μακρυά από τις τσιρίδες, που κάθεται πάντα οκλαδόν και χοροπηδάει στο καρότσι, που τα πόδια του είναι μαύρα από το μπουσούλημα και τα δάχτυλά του γεμάτα φουσκάλες πριν καν ακόμα περπατήσει. Εκείνος που το γέλιο του είναι τόσο κακαριστό που σε καθηλώνει και σε παρασύρει χωρίς δεύτερη σκέψη και συγχρώνος τα νεύρα του τόσο έντονα που ο Μαρκοράς σε συνομιλία του με την Ντένη, μοιάζει να κάνει διαλογισμό και ευγενικό διάλογο με τον Δαλάι Λάμα.

Βέβαια έχει και τα καλά του, μιας και μετά από καιρό, μας έβαλε στη θάλασσα, και του αρέσει τόσο πολύ, που το μόνο σίγουρο είναι πως θα κάνουμε καιρό να την εγκαταλείψουμε ξανά.Ακόμα και στο νερό ωστόσο χτυπάει τα πόδια του τόσο πολύ και τόσο γρήγορα, που σκεφτόμαστε να εγκαταλείψουμε το πλάνο του δρομέα, καθώς μπορεί να γίνει ο άνθρωπος δελφίνι, ο επόμενος Phelps ή ακόμα και να καταταγεί στο Ελληνικό ναυτικό για να δορίσει το σώμα ως ο πρώτος άνθρωπος τορπίλη.
Κλείνοντας με το μικρό γαμήδι, ταλιμπανέζο, κάρι (από καριόλη), και πιο πρόσφατο παρατσούκλι Πέτρο, το οποίο το κέρδισε από το κενό στα πάνω δόντια μιας και της κυρίας tomary της θυμίζει για την ώρα το Φιλιππίδη, που παρεπιπτώντος είναι και συγχωριανός του κυρίου tomary (βρε λες η γιαγιά να την έκανε την πουτανιά;), θα θέλαμε να σας απόδειξουμε πόσο βαθιά συνδεδεμένοι είμαστε με αυτόν εδώ το χώρο, με το να μοιραστούμε την τούρτα από το tomaraky μας την οποία και δοκίμασε! Μιαμ, μιαμ!

Σε άλλα γεγονότα της επικαιρότητας, εκτός από το μικρό tomaraky, γενέθλια 3 μέρες μετά είχε και η κυρία tomary! Ναι, είμαστε και τα 2 λιοντάρια, και θα τον γδάρουμε άμα δεν κάτσει καλά, το ομολογούμε! Η κυρία λοιπόν στο παραπέντε και με λίγο ζόρι, δεν έχει περάσει στην αφάνεια ακόμα, και έσβησε το 27ο κεράκι παρέα με όσους αγαπάει! Πολλές χαρές λοιπόν, για ακόμη μια χρονιά, μιας και ο κύριος κατά την πρώτη γνωριμία, (πως σε λένε?γεια, χάρηκα κτλ κτλ ) το πιο έξυπνο που είχε να πει ήταν ένα ειρωνικό (κατά την κυρία) Πολλές χαρές. Εκείνη η στιγμή ήταν καταλυτική, μόλις η κυρία tomary τον είχε ερωτευτεί! Από τότε, οι πολλές χαρές απέκτησαν καινούριο νόημα, και τα χρόνια πολλά έχουν καταργηθεί!

Εν τω μεταξύ, σε μια άλλη πτυχή της καθημερινότητας, η δουλειά έχει αρχίσει να βρίσκει το βήμα της, αν και τον τελευταίο μήνα….νέκρα! (μπουαχαχα)
Ανοίξαμε καινούριο γραφείο και ο κόσμος φαίνεται να μας αγκαλιάζει(έστω και από εκεί που είναι), και να μας εμπιστεύεται στο τελευταίο ταξίδι των αγαπημένων του πράγμα που μας δίνει κουράγιο και χαρά καθώς η ζυγαριά άρχισει πλέον να παλατζάρει. Σε όλο αυτό βέβαια βοήθησε η κυρία tomary, μιας και η συμβολή της και η αξία της πια στη δουλειά είναι ανεκτίμητη. Άντρας και αδερφός έχουν μαγευτεί από τις επιχειρηματικές της ικανότητες και δεν κανούν βήμα χωρίς αυτή. Επόμενως στόχος είναι να τους πετάξει έξω και να ροκανίζει τα ευρά μόνη της.
Τέλος, θα θέλαμε να εκφράσουμε πόσο χαρήκαμε για την πρόσφατη γνωριμία μας με την μάγισσα Άιναφετς και τον γλυκήτατο Παραμυθά. Η επαφή μας μας άφησε με ένα γλυκό χαμόγελο, και ένα υπέροχο παραμύθι με αφιέρωση από έναν άνθρωπο που μικροί και μεγάλοι τον γνωρίζουν με το πιο γλυκό παρατσούκλι.

Φεύγοντας, καταλήξαμε σε ένα συμπέρασμα. Καθυστερούμε να γράψουμε, όχι γιατί δεν μας αρέσει να γράφουμε, αλλά γιατί είναι πάντα δραματικό ένα come back. Ως την επόμενη φορά, Πολλές Χαρές και σε εσάς!

mr. & mrs. tomary.